
Obesity was a status symbol in Renaissance culture: “The Tuscan General Alessandro del Borro”, attributed to Andrea Sacchi, 1645. Carol Gerten-Jackson. “The Tuscan General Alessandro del Borro” . . It is now generally regarded as a disease. (Photo credit: Wikipedia)
Cem Yılmaz’ın karikatürize ettiği gibi eğitim şart diyerek yazıma başlıyayım. Aslında çok önemli cümleler, kavramlar gerisi getirilmediği için beylik laflara dönüşüp içi boşalıyor. Eğitimin her türü önemli; bilgi gücü getiriyor. Bu güç de kişinin sağlık durumunu bile etkiliyor.
Bahsedeceğim çalışma, şeker hastalığı ile sosyo ekonomik durumun ilişkisini araştırmaktadır. Çalışma 1997-2003 arasında yapılmış ve 25 yaş üzeri 6,177 erişkin değerlendirilmiştir. Sosyo ekonomik durum, alınan eğitim, finansal zenginlik (menkul/gayrimenkul) ve gelir-fakirlik oranı ile ölçülmüştür.
Sonuçlar
Şeker hastalığı olanlarda, genel eğitim düşük ve fakirlik varsa ölüm riski artmaktadır. Demografik özellikler, eşlik eden diğer hastalıklar, şeker tedavisi ve süresi, sağlık hizmetine erişim, psikolojik sıkıntı değişkenleri ile ayarlandığında ise, ölüm riski en düşük eğitim seviyesi olanlarda ve maddi yetersizliği olanlarda en yüksektir.
Sharon H. Saydah, et al. “Socioeconomic Status and Mortality Contribution of health care access and psychological distress among U.S. adults with diagnosed diabetes”. Diabetes Care January 2013 vol. 36 no. 1 49-55